Τις ημέρες των Χριστουγέννων επισκεφθήκαμε για ένα Σ/Κ τα Γιάννενα μαμάδες με παιδιά. Πολύ σύντομο το χρονικό διάστημα για να γνωρίσεις τα Γιάννενα, αρκετό για να μπει στη καρδιά σου ωστόσο.

 

 

Τα Γιάννενα είναι πανέμορφα και ειδικά αυτή την εποχή που τα είδαμε στολισμένα. Ο περίπατος στη λίμνη είναι απίστευτα χαλαρωτικός και ευχάριστος. Η πρώτη βόλτα που επιλέξαμε ήταν βαρκάδα και επίσκεψη στο νησάκι με τα φανταστικά μαγαζάκια και στο σπίτι του Αλή Πασά.
Μας άρεσε πάρα πολύ το σπιτάκι του Αλή Πασά καθώς και η ηχητική ξενάγηση, αλλά το πιο επιβλητικό κατά τη γνώμη μου ήταν το δωμάτιο που αναπαριστά τον πνιγμό της Κυρά Φροσύνης. Σε συνδυασμό με την ταινία που προβάλλεται στον προτζέκτορα με την Ειρήνη Παππά, είναι μια έντονη εμπειρία.

 

 

Επόμενη στάση το γραφικό Μέτσοβο,  είχε και χιονόνερο εκείνη την ημέρα και του πήγαινε μαγικά!
Επισκεφτήκαμε το λαογραφικό μουσείο που είναι από τα ωραιότερα μουσεία που έχω δει γενικά. Πρόκειται για το αρχοντικό Τοσίτσα, όπου θα δείτε κανονικά ένα αρχοντικό εκείνης της εποχής.
Με πηγή όπου ήταν χαρακτηριστικό πλούτου, χειμερινό δωμάτιο το οποίο ήταν πιο ζεστό με χαλιά στον τοίχο για ηχομόνωση και ένα πολύ μικρό παράθυρο για εξαερισμό. Εκεί είχε 2 μεγάλα κρεβάτια όπου κοιμόταν όλη η οικογένεια μαζί με τους παππούδες – γιαγιάδες. Τα κρεβάτια ήταν καλυμμένα από άχυρα και κουβέρτες.

Είδαμε την κουζίνα με τα σκεύη της εποχής, τη σκάφη, τα ταψιά που ετοίμαζαν τις πίτες. Εντυπωσιακή η πρώτη περπατούρα και η σκαλιστή κούνια, η ντουλάπα που εκτός από ρούχα είχε κενά όπου τα γέμιζαν με διάφορα διακοσμητικά. Ο τρίτος όροφος είναι και η τελευταία προσθήκη, όπου ήταν το σπίτι του Αβέρωφ.

Δείτε περισσότερα για το μουσείο εδώ: https://metsovomuseum.gr/

Στο Μέτσοβο μπορείτε ακόμα να επισκεφτείτε την πινακοθήκη, εμείς δεν προλάβαμε να πάμε.

 

 

Επόμενος προορισμός το μικρό και το μεγάλο Πάπιγκο με μια μικρή στάση στον ποταμό Βοϊδομάτη που μας άρεσε πολύ.
Στο μεγάλο Πάπιγκο φάγαμε απίθανες χειροποίητες πίτες και ειδικά η Μπλατσαριά που είναι ουσιαστικά χορτόπιτα χωρίς φύλλο.

Στο μικρό Πάπιγκο μπορώ να πω πως ερωτεύτηκα! Είναι από τις φορές που αυτό που νιώθω πηγαίνοντας σε ένα μέρος είναι κάτι πολύ δυνατό, μια τόσο έντονη αίσθηση ευτυχίας, δεν μπορώ να το περιγράψω αλλιώς.

Πήγαμε σε 2 καφέ που έχει το μικρό Πάπιγκο. Το ένα βρίσκεται στον ξενώνα Πινόκιο και το Veranda 1700 έχει αρκετή ανηφόρα για να φτάσετε, αλλά θα σας μαγέψει η θέα. Και τα 2 υπέροχα!

 

 

Αυτό που ξεχωρίσαμε περισσότερο από όλα είναι οι κολυμπήθρες ή αλλιώς Οβίρες Ρογκοβού.
Πρόκειται για ένα γλυπτό της φύσης, μικρές λιμνούλες ανάμεσα στα πετρώματα. Η ιδιαιτερότητα μάλιστα είναι πως το καλοκαίρι ταπώνουν με μεταλλικές πόρτες τα σημεία που ρέει το νερό, δημιουργώντας έτσι φυσικές πισίνες για όποιον του αρέσει να κολυμπάει σε τέτοιες θερμοκρασίες.  Λίγο προσοχή μόνο γιατί γλιστράει.

 

 

Κάναμε και μια μικρή παράκαμψη στο Καλπάκι, όπου είδαμε το μνημείο του μαχητή και το επιβλητικό ΟΧΙ στον λόφο του Προφήτη Ηλία.

Κλείνοντας, θέλω να πω πως αυτό το ταξίδι ήταν για εμένα ένα όνειρο και αισθάνθηκα πολύ γεμάτη που κατάφερα να το εκπληρώσω και να το απολαύσω με παιδικό ενθουσιασμό.

Ακόμα, είναι μια μοναδική εμπειρία να ταξιδεύεις με έφηβα παιδιά που μοιράζεσαι μαζί τους την ίδια λαχτάρα για εξερεύνηση.

Ο γιος μου ήταν ο καλύτερος συνταξιδιώτης, προστατευτικός, βγάζαμε φωτό και τις στέλναμε στον άντρα μου και μου είπε πως είναι το ωραιότερο ταξίδι που έχουμε κάνει!

Πραγματικά μια πολύ ωραία εμπειρία και για τα μέρη που είδαμε και για το concept του ταξιδιού (μαμάδες με παιδιά) και γιατί ένα Σ/Κ στην Ήπειρο έφτασε για να νιώσουμε πληρότητα και ευγνωμοσύνη!

 

 

Αν αυτό που διάβασες σου άρεσε, μοιράσου το μαζί μας με ένα σχόλιο ή με τους φίλους σου: